∞

Nieuchwytny, ale nie uciekający. Przeciwnie. Ale nie do końca. Niezupełnie na przeciw. Też trochę w odwrocie. Właściwie w każdej chwili zdecydowany, ale w decydującym momencie nieprzewidywalny. Ogólności się niedający złapać. Niesprecyzowany. Nie do doliczenia, wyliczenia, wzoru wyprowadzenia. Choć..w szczególe precyzyjny. Każdy szczegół zdaje się skończoną definicją całości. Ale zbiór definicji szczegółowych rozsadza całość na strzępy.

 ∞

rzeźba/sculpture:PLUS-MINUS NIESKOŃCZONOŚĆ/PLUS-MINUS INFINITY

GDZIE JA!

 Stwierdzać wprost. Bez kluczenia i przysiadów. Bez odchrząkiwania przygotowawczego. Bez słów wstępu i przedmów usprawiedliwiających. Bez wprowadzeń, uprzedzeń, nastawień i szastania nogą. Bez podziękowań dla tych, dzięki którym do stwierdzeń doszło. Za dużo tego. Bez tego. JA. JA bez wspomagaczy. Mimo nich. Przed nimi. Nie 'za'. Przed. Wpierw JA potem, jak już będzie personalny konkret, ciągle mnożyć poziomy i zapraszać do współpracy. Ale zacząć samemu. Samemu za siebie. Na własną odpowiedzialność. Ze świadomością, że każde słowo mnie stwarza, ale nad każdym JA panuję. To dopiero się zaczyna! Zabawa z rzeczywistością! I tyle odpowiedzi na pytanie: gdzie JA?

na zdjęciu: KOPER z 1/2 RZEŹBY OTWIERAJĄCEJ

DLA M.

Zachwyt jest kategorią najsilniej stwarzającą. Jeśli instynkt przetrwania podtrzymuje funkcje życiowe, to zachwyt zapewnia im rumieniec. Daje materii możliwości transgresji, transformacji, transpozycji, transsubstancjacji i transportu. Jest wyzwoleniem energii. Czasami bezwarunkowo odruchowym, nawet do stopnia obezwładniania jednego z najsilniejszych popędów ludzkich (zaraz po popędzie s.) -  lenistwa. Człowiek zachwycony to istota energiczna, rzutka, wynalazcza, nie(n)awidząca przeszkód.

p.s. informacja: nie posiada zbioru cech, które rozpoznaje jako zachwyt, słowem zachwytem nie jest: zachłyśnięcie, zauroczenie, zakochanie, zatkanie, zamroczenie, zajawka, zajebioza.. też nie.
(to ważne. żeby nie pomylić kurewstwa z konsternacją)

do tekstu niespodziewane zdjęcie