RZEŹBIARZ. JEJ KOCHANEK. WASZA UCZTA.

           Uwielbiam moje wernisaże. Traktuję je wyjątkowo, bo to czas kiedy mam odbiorców na wyłączność tu i teraz.. Moment nabuzowany emocjami w wyniku przecięcia się trzewiowej intymności moich rzeźb z publicznością.
           Po każdym otwarciu wystawy znajduję się w dotkliwej pustce. Gwałtowny koniec kipiącej rzeczywistości.
           Nie dziwię się Michaelowi Jacksonowi, że odleciał tak daleko. On to robił częściej, bardziej, przed obezwładniającą ilością ludzi. To są trwałe zmiany w konstrukcji osobowości. Jej rozrastanie, pęcznienie. Rozpieszczanie i rozproszenie ego, które nie może znaleźć dla siebie miejsca po wszystkim.
           I znowu o Jacksonie ;;

plakat wystawy. foto: Dawid Furkot

za chwilę koniec sekretnego życia moich rzeźb. nie mogę się doczekać. foto: Wojciech Jastrzębski

mowa wstępna. kilka wskazówek od rzeźbiarza. foto: W.Jastrzębski

kluczowe rzeźby z wystawy JA.ON.TO. foto: W.Jastrzębski

było pysznie. foto: Robert Tarczyński

zmysłowe smakowanie formy. foto: R.Tarczyński

foto: R.Tarczyński


http://www.hejlodz.pl/artykul,wypluwanie_rzeczywistosci_%C3%A2__rzezby_aleksandry_koper_w_6_dzielnicy,2493

        

       

          

GŁOWA NR 48

HEAD n 48

HEAD n 48

ZACHWYT NIGDY NIE ZASYPIA

APPENDIX

APPENDIX

APPENDIX

CHUJOWA RZEŹBIARKA

APPENDIX

APPENDIX

APPENDIX

APPENDIX

APPENDIX

APPENDIX

WĄSKA SPECJALIZACJA

autoportret.
introduction.
dużo w tym autoanalizy i autoerotyzmu. ale pewnie też autoagresji. oczywiście autokreacja. i nieodłączna autodestrukcja. dużo aut. dlatego warto, zabierając się do autosyntezy, mieć co najmniej prawo jazdy.
c.d.n.

self-portrait/introduction

self-portrait/introduction

self-portrait/introduction

self-portrait/introduction

KOPER Z LA MANCHY

         Z jednakowym spokojem ta kamienna maska przyjmuje moją złość, że Go nie ma i zachwyt, że był. Obojętnie i wyrozumiale odbiera formalne ciosy i hołdy. Z biernym spokojem i wyrozumiałym niezaangażowaniem. Nie ważne jak się zamachnę, On ani drgnie. Wypruję flaki (fuj co za podrzędny dramatyzm) i zmielę na miłosny napój - bez szans, że spróbuje.



   Zawsze uważałam, że Don Kichot wiódł fascynujące życie.

HEAD no 1982

HEAD no 1982

 

HEAD no 1982

MY TOY

              Michael Jackson przypomina zepsutą zabawkę. To zepsucie jednak więcej ma wspólnego z rozwydrzeniem niż dysfunkcją skazującą na nieużyteczność. (czyż użyteczność nie jest bezsprzeczna? - tyle lat...choćby...po śmierci, a ja wciąż się bawię...)
             Psuł zabawkę więcej wynalazca niż ci, dla których uciechy była przeznaczona.
             Cacko. Prototyp. Sen, marzenie kostruktora. Spełnienie wielu snów i wielu marzeń - jednocześnie. Ciągle wprowadzane udoskonalenia, śmiałe rozwiązania, efekty specjalne - każdy rewelacyjny - jednak ich symultaniczność chwiała funkcjonalnością całości. Ta stawała się coraz bardziej niesforna, nieposłuszna, zuchwała.
             Prototyp nie nadający się do produkcji seryjnej. Wyczerpujący się w jednym egzemplarzu.

             Ta myśl mi się podoba: słodka, niewinna zabawka nakręcana przez groźny mechanizm. Mechanizm tyka coraz szybciej i szybciej, do nieuchronnej i spektakularnej eksplozji samozagłady.

MY TOY/koper2013

MY TOY/koper2013

MY TOY/koper2013

MY TOY/koper2013

MY TOY/koper2013

GŁOWA 65

HEAD  65

HEAD 65

HEAD 65

HEAD 65

CZY MICHAEL JACKSON PRZYJMIE WSZYSTKO?

Michael Jackson jako Maria Antonina? Wczesny Mozart? Wykwit mojej zrównoważonej wyważeniem wyobraźni? Czy Michael Jackson przyjmie wszystko? Po pierwsze: tak. Nie ma wyjścia. Niezaprzeczalnie nie żyje, co w dodatku czyni go absolutnie obojętnym na takie zajścia. Po drugie: tak. Ode mnie. Przez zażyłość. Przez ciągłość zażyłości. Martwy jako nośnik osobnych, osobistych, osobowych treści nadal formalnie odpowiada mi i karmi mój zachwyt. Forma pozostała wielka i pojemna, nęci by pozwalać sobie na więcej coraz, choćby przez wzgląd na zażyłość i nieobecność panującego. Zatem nieuniknione są przeniesienia, sublimacje, ryzykowne konteksty, niepotrzebne skojarzenia, niewygodne nadużycia. Które są mało ryzykowne, potrzebne i bardzo mi pasują, bo nic mnie nie obchodzi poza moim eksperymentem.

Figure Number 8

Figure Number 8

Figure Number 8

Figure Number 8

ME HE IT. po raz czwarty

ME HE IT. nr 4

ME HE IT. nr 4

ME HE IT. nr 4

ME HE IT. nr 4

KAMIEŃ FILOZOFICZNY

NIEUSTĘPLIWIA WYTRWAŁOŚĆ CIĄGŁOŚCI

                     Michael Jackson jest autorem przepięknej głowy. Śledzić prace nad nią było niepowtarzalną, jednorazową ekscytacją w dziejach ludzkości. Długa, wytrwała, metodyczna praca. Zachwycające rokroczne efekty, a co dekadę spektakularne. Uparte niepoprzestawanie, nawet na wielokrotnie osiąganym absolutnym pięknie. Koncepcja ( co do powodów) zwykłego upiększania i zakompleksiałej brzydoty jest nietrafiona najbardziej. Kompleksy? Nie u człowieka o najwyższym znanym ludzkości stężeniu ekshibicjonizmu. Chyba, że jakieś niesklasyfikowane ultrakompleksy wyrosłe na hipernarcyzmie tuczonym dziką satysfakcją z własnej istoty. (być może przesadziłam, ale warto było). Takiej operacji na własnym, żywym organizmie nie przeprowadza lęk, ale czysta, destylowana brawura. Bezwzorcowy prototyp jednoegzemplarzowej, ściśle limitowanej do granic absurdu, stojącej w sprzeczności do samej siebie, serii.

Michael. Head 21

Michael. Head 21

Michael. Head 21

Michael. Head 24

Michael. Head 10